Het bloed stroomt via een lijnenset vanuit het lichaam door een kunstnier. Daar wordt het bloed gezuiverd (overtollig water en afvalstoffen worden verwijderd). Een dialysemachine bewaakt het hele proces, zodat alles veilig verloopt.

Shunt

Om het bloed via slangetjes naar de kunstnier en weer terug te laten stromen is een permanente toegang tot de bloedbaan nodig, een shunt genaamd. Een shunt is een verbinding tussen een ader en een slagader. De shunt wordt meestal in de onderarm aangelegd. Om de dialysebehandeling te starten wordt de shunt aangeprikt met 2 naalden. 1 naald om het bloed naar de machine te leiden en 1 naald om het bloed vanuit de machine terug naar het lichaam te leiden.

Katheter

Wanneer nog geen shunt is aangelegd, maar de patiënt wel moet dialyseren, wordt een dialysekatheter ingebracht. Deze wordt in een bloedvat in de hals of in de lies geplaatst. Dit is een tijdelijke toegang.

Een hemodialysebehandeling duurt gemiddeld 3 à 4 uur. Afhankelijk van de gezondheidssituatie en persoonlijke omstandigheden wordt er 3 keer per week gedialyseerd. Dit kan zowel overdag als in de nacht.

Hemodialyse kent de volgende voor- en nadelen:

Als nadeel kan bij deze behandeling worden ervaren:

• het vaak naar het ziekenhuis komen;
• het aanprikken van de shunt;
• de kans op infectie;
• meer schommelingen in de bloedwaarden;
• het dieet;
• de vochtbeperking.

Als voordeel kan de patiënt ervaren:

• de dagen tussen de dialyses vrij;
• een veilig gevoel in het ziekenhuis te zijn;
• thuis geen beslommeringen;
• contact met andere patiënten;
• een goede overbrugging naar transplantatie.